Elke dinsdag, donderdag en zaterdag een duik in het verleden van de wijk Zurenborg.
Vandaag (1/10): mens en natuur (16de eeuw)
Wat nu Zurenborg is, en waar nu bussen over de kasseien denderen, was in den beginnen niets meer dan wat woeste natuur, doorspekt met weilanden en akkers.
Het gebied werd regelmatig overstroomd door de Potvliet en de Herentalsche Vaart (die later verdween onder de Plantin en Moretuslei). Hierdoor was de leemgrond nogal zuur en had ze weinig economische waarde.
Toch woonden er een paar boeren. In de veertiende eeuw was er sprake van een zekere familie Suers die daar een hoeve bewoonde. Haalt Zurenborg daar zijn naam vandaan? Of komt het van de zure grond? We weten het niet.
In de zestiende eeuw liet de binnenburgemeester van Antwerpen, Michiel Van der Heyden, zijn oogje op de grond vallen. Het waterrijk gebied werd drooggelegd door abelen en populieren aan te planten, grachten werden gegraven en grond opgehoopt (dat was rond 1570). Van der Heyden bouwde een grote hoeve, die hij later omtoverde tot een hof van plaisantie, zeg maar een buitenverblijf voor de rijken. Hij maakte van het gebied een Heerlijkheid, waardoor hij dus zo’n beetje baas kon spelen over de daar aanwezige boeren. Van der Heyden gaf zichzelf de titel van Heer van Suerenborg, en daarmee begint het verhaal van onze wijk…
donderdag: uitbreiding en grote werken (19de eeuw)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten